-
1 trupia główka
1) че́реп2) зоол. бра́жник, мёртвая голова́ -
2 główka
сущ.• башка• глава• голова• головка• заглавие• кочан• название• начальник• обух• руководитель• шеф* * *głów|ka♂, мн. Р. \główkaek 1. головка;\główka maku маковка; \główka sałaty кочан салата; \główka kwiatu соцветие;
2. спорт. удар головой;3. стр. тычок ♂ (кирпича);● trupia \główka а) череп;
б) зоол. бражник, мёртвая голова* * *м, мн Р główek1) голо́вкаgłówka maku — ма́ковка
główka sałaty — коча́н сала́та
główka kwiatu — соцве́тие
2) спорт. уда́р голово́й3) стр. тычо́к m ( кирпича)• -
3 trupi
прил.• трупный* * *трупный;\trupiа czaszka череп (символ); \trupi jad мед. трупный яд; \trupiа bladość мертвенная бледность; \trupiа główka зоол. мёртвая голова
* * *тру́пныйtrupia czaszka — че́реп ( символ)
trupi jad — мед. тру́пный яд
trupia bladość — ме́ртвенная бле́дность
trupia główka — зоол. мёртвая голова́
См. также в других словарях:
główka — ż III, CMs. główkawce; lm D. główkawek 1. zdr. od głowa (zwykle w zn. 1, 4) Płowe główki dzieci. Główki małych szpaków. Ondulowana główka. ∆ Trupia główka a) «rysunek lub inne wyobrażenie czaszki ludzkiej» b) zool. «Acherontia atropos, duża ćma… … Słownik języka polskiego
trupi — przym. od trup Trupi odór, zaduch. ∆ Trupia głowa, główka «czaszka człowieka martwego, nie okryta mięśniami i skórą; rysunek lub inne wyobrażenie tej czaszki, pojmowane jako symbol śmierci» ∆ pot. Jad trupi «alkaloidy rozkładające związki… … Słownik języka polskiego
